Parkta küçük bir gezinti

Bugün, caddenin kalabalık kesimlerinde epey bi sürttükten,
Kafamı da iyice şişirdikten sonra,
Ayaklarım beni istemsiz bir şekilde Göztepe parkına getirdi.

Ve belki inanmayacaksın, hayatımda ilk kez,
Haydi yalan demeyeyim, bir kez de çocukken gelmiştim,
Hatta o zaman bir de lunapark vardı burada.

Evet ilk kez, Göztepe parkından daldım içeri.

Aman Allah'ım, sanırsın bir cennet bahçesi.
Hani ilham perilerinin izini sürüyoruz ya,
İşte o perilerin mabedi.

Birazcık ilerledim ki,
Yasemenler, sümbüller, türlü türlü çiçekler,
Sana hoşgeldin diyor;
Onlara koro halinde akasyalar eşlik ediyor,
Her taraftan çocuk sesleri geliyor.
Sanırsın ki çocuklar ülkesi...

Önce uzun uzun, içime çeke çeke dolaştım bi tüm parkı.
Sonra usulca çöktüm, şöyle çocukları seyredebileceğim bir banka.
Bir de sigara yaktım, seyre daldım onları.

Offf! Nasıl da kafam şişmiş, yorulmuşum.
Şu Arnavut damarımdan bazen nefret ediyorum.
Bir kez haykırmaya başladım mıydı,
Kendi sesimden başka hiçbir şey duymuyorum.
Bak şimdi, nasıl da kendimden utanıyorum.

Bir kaç nefes çektim sigaradan,
Şöyle biraz rahatladım, bi sakinlik geldi.

Derken, küçük bir nota,
Havada süzülerek geldi kondu omzuma.
Sanırsın ki Mozart'ın 21 numaralı Do
majör piyano konçertosundan kaçmış,
Hem de andante bölümünden.
Küçük bir kız çocuğu On iki yaşında,
Muhakkak ki bir obua.

Sihir gibi bir şey fısıldadı kulağıma: "Bul beni!"

Aman Allah'ım! Tabii ya.
Çocukları seven biri,
Buradan başka nerede olabilir ki?...

Hepimiz çocuktuk bir zamanlar,
Şimdi büyüdük eşek kadar olduk,
Bak işte, eşek eşek işler yapıyoruz.

Ah güzeller güzelim, kıymetlim!
Senden öğrenecek daha ne çok şeyim var benim.

Kaç gündür yüreğim nasıl da dardı,
O an birden ferahladı.
Yüzüme bir gülümseme kondurdum.
Parkı terketmeden,
Bir de küçük hayal kurdum.

Şu parkta,
Şu neşeli çocukların arasında,
Oyuna dalmış küçük bir çocuk olsam keşke ben de dedim.

Sonra uzaktan senin sesini duysam.
Seslensen bana Tolga! diye, haydi artık gidiyoruz.
Tıpış tıpış varsam yanına.
Senle gidip, küçük, minicik, kutu gibi bir evin içine girsek.
Kapısını da içeriden kitlesek.
Mutlu mesut,
Yaşayıp gitsek...


Tolga Al 06.05.2012 19:15 Göztepe Parkı